ROOTSVILLE CD REVIEW by Luc Meert

Billy Lavender bespeelt al zowat 40 jaar de gitaar en werd in die periode beïnvloed door o.a. Clapton, Grand Funk Railroad en Jimmy Hendrix.

Hij verzamelde rond zich het kruim van Memphis muzikanten om al die muzikale  invloeden te mengen tot één geheel en er, door er een sausje Blues over te gieten, een ontzettend boeiend werkstuk van te maken.

Het feestje begint al direct met de soulvolle rocker Singin the Blues waardoor de oproep “Let”s Party” eigenlijk iets te laat de microfoon wordt ingeschreeuwd, want vanaf de aftrap wordt er stevig tegenaan gegaan en dat swingende sfeertje wordt het hele album behouden.  Op datzelfde nummer is er trouwens ook nog een schitterende harp solo te horen van Blind Mississippi Morris !
Even uitblazen op Just Chillin waar Vince Johnson op harmonica en Lavender op gitaar een funky instrumentaal nummertje ten beste geven...Diezelfde Johnson neem op Cold as Ice the vocals voor zijn rekening, iets wat hij naast deze slow-blues nog op twee andere nummers doet.

Schitterende keuze trouwens van Billy Lavender om wat gastvocalen in te roepen want wat ene Mevrouw Reba Russel hier op dit album laat horen is op zijn zachtst uitgedrukt” bijzonder fraai”.

Ik ga niet alle namen opnoemen waar deze dame al mee de studio indook want dat zou ons te ver leiden maar enkele wil ik ter illustratie toch niet voor u achterhouden: Johnny Cash, John Fogerty, U2, Walter Trout.......Om maar te tonen dat dit “grote klasse” is, iets wat zij duidelijk laat horen op Bottom Line en Blue. Op dit laatste nummer schittert Brad Webb op sitar !  Wie hier geen kippenvel van krijgt heeft waarschijnlijk de voorbije jaren doorgebracht in Yakutsk...
Op dit veelzijdige maar steeds swingende album hoor je blues, soul, rock, rockabilly en het blijft boeien van het begin tot het einde....Zelfs een scheutje pop (je zou bij het eerste gehoor naar All The People en If I Could zweren dat ja naar een onbekend nummer van de Fab Four zit te luisteren) !
Afgesloten wordt er op grootse wijze gedaan met Delta Time, een aanstekelijke, rockende bluesy meestamper.

Schitterende muzikanten werden hier vergaard en het eindresulaat is er dan ook naar...Memphis Livin is een subliem eerbetoon aan de muziek van “Bluff City” zoals Memphis ook wel eens genoemd wordt.  Lavender zelf bewijst op het hele album dat hij een fantastisch gitarist is...kortom: bluesfans mogen onder geen enkel beding dit pareltje aan zich laten voorbijgaan ! (Luc Meert)